Dag 2 rondtocht over noord-west IJsland (24-7)

24-7-15               20.56

Na een goede nachtrust met enkele niet terug te plaatsen geluiden zijn we ‘s ochtends lekker uitgerust de dag begonnen. Na het klaarmaken en ontbijten met zijn allen zijn we de auto ingestapt. Deze voorbereiding was verschillend per persoon, de ene kleedde zich voor een wintersport en de ander vond een lange broek al bijna te veel. Met chauffeur Mark en navigator Thom kon de dag dan eindelijk van start gaan. Op weg naar de eerste bestemming: Ytri-Tunga. Volgens het Roadbook werd ons zeehonden en zeearenden hier beloofd. Na de auto geparkeerd te hebben en een stukje over het strand en rotspartijen ‘gewandeld’ te hebben zagen we dan toch echt het eerste koppie boven water uitsteken (van een zeehond natuurlijk). Dit bleef niet bij een maar al snel zagen we er 2 of 3 meer. Vol bewondering stond iedereen foto’s te maken niet wetende dat 20 meter verder nog ongeveer 30 zeehonden lagen te zonnen. Zeearenden waren helaas niet van de partij dit keer. Na alles op de foto gezet te hebben verlieten we de intense rust die rond dit prachtige plekje natuurgebied hing. Tijd om door te rijden naar de volgende bestemming, dit bleek echter niet degene te zijn die op de planning stond maar iets wat we onverwachts tegen kwamen, de Raudfeldargja kloof. Met gevaar voor eigen leven besloten we om onszelf tussen de rotswand door te wurmen. Dit werd gelukkig beloond met een prachtig kijkje binnen in een bergspleet met blauwe lucht boven ons uit. Koos en Mark waren het ‘stoerst’ en wurmden zich nog een stapje dieper naar binnen terwijl het back-up team achter bleef. Na de terugkomst van de twee mannen werd er besloten om naar het volgende geplande punt te gaan op de agenda. Er werd ons al maanden koud weer beloofd, hier was echter niks aan te merken met de lagen kleding die steeds meer achter bleven in de auto. Zelfs mams besloot om haar flease truitje en kol trui uit te doen (met gevaar voor eigen leven natuurlijk).

Lóndrangar
Een steile 60 meter hoge klif stond hier op ons te wachten om ons weer vol bewondering te laten staan hoe mooi de natuur zichzelf kan vormen. Enorme aantallen zeemeeuwen een zeekoeten hadden zich tegen deze kliffen aangekleefd en ingenesteld. De rotswanden, al helemaal wit van de vogelstront, werd als een grote broedplaats gebruikt voor kolonies van zeevogels. Na een mooie kustwandeling en nog wat waaghalzerij van Mark die perse vlak langs de rand omhoog moest klimmen begon de reis terug naar de auto. Ook tevens de route naar het volgende punt.

Djúpalónssandur en Dritvík
Na een bewonderingswaardige autorit door het National Park van Snaefellsjokull met uitzicht op de enorme, actieve, vulkaan-gletsjer zijn we uitgestapt bij de lava stromen van Dritvík. Dit is werkelijk een pracht staaltje natuurschoon. Vanaf het uitkijkpunt leek het een stroom aan zwarte steenmassa dat de zee in liep, maar toen we dit van dichtbij gingen bekijken bleken het massa’s aan kleine perfect ovaal/rond geslepen zwarte kiezelstenen. Ook lagen er overal metalen brokstukken verspreid over de gestolde lava stroom. Dit bleek van een schip geweest te zijn wat vlak voor de kust in de jaren 1800 vergaan is. Het is ten strengste verboden om deze stukken mee te nemen of te vernielen, al hadden we graag een stuk boot uit IJsland het vliegtuig mee in genomen.

Met nog een halve tank aan brandstof zijn we op zoek gegaan naar een tankstation aangezien de afstanden in IJsland al gauw 150 km kunnen worden en de tankstations schaars zijn. Daarom wordt het aangeraden om al bij een halve tank bij te vullen voordat je ergens vast komt te staan. Er een gevonden te hebben waren de problemen nog niet voorbij. Blijkbaar kan je niet overal in IJsland met een Nederlandse bankpas of creditcard tanken. Gelukkig sprak de medewerker goed engels en kwam ons graag helpen. Uit eindelijk zijn we dus weer met een volle tank op pad gegaan naar de supermarkt die even schaars lijken als de tankstations. Zo’n 40 km verderop in Hellisandur wat een stad hoort te zijn, wat in Nederland net een gehucht is met circa 30 gebouwen, was ook geen supermarkt te bekennen. Uiteindelijk in Olafsvík vonden we toch een supermarkt, nou ja super was het niet. De boodschappen doen was een hele klus, er was tenminste wel een voordeel je had niet veel keus dus zo weer door, maar het gene wat er ligt is zo dusdanig duur dat je portemonnee het liefst in de auto blijft zitten. Zo krijg je toch meer keus in de boodschappen met het wikken en wegen of het wel of niet mee gaat in het winkelwagentje.

Kirkjufellfoss
De eerste waterval van de vakantie waar we in de buurt konden komen. Niet ontzagwekkend maar leuk genoeg om onze auto naast de tourbus vol chinezen, die we al 10x hadden gezien, neer te zetten en een kijkje te gaan nemen. Na dit alles gezien te hebben was de energie al aardig op en begon de terugreis naar het huisje om een heerlijke gevarieerde maar voedzame maaltijd van pasta, brood en soep te nuttigen.

Thom en Carla